Eropuit in Nederland: Kinderdijk

Grote kans dat je wel eens van Kinderdijk gehoord hebt, maar de kans dat je er nog nooit geweest bent is nog veel groter. Toeristen uit de hele wereld reizen af naar dit stukje UNESCO Werelderfgoed op een steenworp afstand van Rotterdam, maar uit een kleine rondvraag onder de Reismannen bleek dat de meerderheid nog nooit in Kinderdijk was geweest. Wel in Singapore, de Grand Canyon of Machu Picchu, maar dus niet in een van de pronkstukken op vaderlandse grond. Dompel je deze zomer eens onder in eigen land en bezoek deze internationale publiekstrekker bij uitstek: de molens van Kinderdijk.

De molens in Kinderdijk

Geschiedenis van Kinderdijk

Kinderdijk is Hollands glorie op z’n best. Negentien molens uit de 17e eeuw in het laagste deel van de grote polder die de Alblasserwaard heet. Hoewel de molens een kleine 300 jaar oud zijn gaat de ‘verpoldering’ van de Alblasserwaard veel verder terug. In eerste instantie voldeed een aantal dammen bij Alblasserdam en Giessendam en kon er bij laag water geloosd worden op de rivieren de Lek, de Noord en de Merwede. De grond klonk echter steeds verder in en vanaf de 14e eeuw werd al het water uit de polder geloosd bij het laagste punt van de Alblasserwaard: Kinderdijk. Uiteindelijk pompten de molens het water naar de hoge boezem en bij laag water werd het vervolgens geloosd in de Lek. 

Die molens wennen niet zo snel

Hollands DNA

De buitenlandse toeristen die Kinderdijk bezoeken (dat op het moment van schrijven gesloten is vanwege COVID-19, dus even weinig Chinese toeristen) komen vooral voor de pittoreske plaatjes van de molens. Niets mis mee natuurlijk, uiteindelijk heb ik zelf ook de meeste foto’s van de molens gemaakt. Wil je echt een stukje van je eigen Hollandse DNA herontdekken, dan dompel je je onder in de honderden jaren van watermanagement dat hier voor het grijpen ligt. Boezems, molens, stoomgemalen, elektrische gemalen en dijken natuurlijk. Uiterst vriendelijke vrijwilligers leggen je alles uit over hoe we dus blijkbaar al meer dan 1000 jaar de polder bewoonbaar hebben weten te houden. 

Binnen in zo’n oude molen

19 Kinderdijkse molens

Of eigenlijk 18, want er staat er eentje net over de gemeentegrens in Alblasserdam. Een groot deel van de molens wordt ‘gewoon’ bewoond. Hoewel het me fascinerend lijkt om eens een nacht in een dergelijk monument te wonen zou ik er eerlijk gezegd niet aan moeten denken om hier permanent te verblijven. De ervaring zal vergelijkbaar zijn met het wonen in een glazen kamer in het Rijksmuseum. Anyway, twee van de 19 molens zijn open voor het publiek. In deze molens kan je goed zien hoe het leven voor de molenaars en hun familie eruit zag. Dat klinkt romantisch, maar dat was het natuurlijk niet. Het was keihard werken en in het geval van de molenaar uit de museummolen ook nog eens zorgen voor z’n 13 kinderen.  

Nog eentje dan

De naam Kinderdijk

Overigens is die molenaar met 13 kinderen niet verantwoordelijk voor de naam Kinderdijk. Niemand weet het echter zeker, maar het meest bekende verhaal is dat van het wiegje met een baby en een kat dat na de St. Elisabethsvloed in 1421 aan kwam drijven richting de dijk. Waar de naam Kinderdijk dan ook vandaan komt, vast staat dat je hier een keertje geweest moet zijn. Wandel over de dijken, bezoek de historische gemalen, verbaas je over de ruimte die de 13 kinderen van de molenaar (niet) hadden en fiets door de Alblasserwaard. Wat mij betreft het ultieme Hollandse dagje uit.