De bijzondere kleuren van Lanzarote

Lanzarote, het meest vulkanische van alle Canarische Eilanden. Zodra je het eiland met het vliegtuig nadert, krijg je de indruk dat het nogal eentonig en daardoor wat saai is. Dat is dus absoluut niet het geval. Elk deel van het eiland kent weer zijn eigen bizarre pracht en bijzondere landschapskleuren. Reisman Tinus verkende het eiland en doet verslag van deze bijzondere kleurenpracht.

Het landschap van Lanzarote

Lanzarote doet buitenaards aan. Je waant je continu in een surrealistisch maanlandschap als gevolg van de vulkanische activiteit die dit eiland gevormd en geteisterd heeft. Vrijwel overal op het eiland word je geconfronteerd met de sporen die het vulkanisme heeft achtergelaten. Begroeiing tref je er amper aan. 

Toeren door lavavelden

De vuurbergen van Nationaal Park Timanfaya

Toeristentrekker nummer 1 zijn de Montañas del Fuego, oftewel de Vuurbergen van het Parque Nacional de Timanfaya in het zuidwesten. Dit wonderlijke vulkaanlandschap is ontstaan na de uitbarstingen tussen 1730 en 1736. Overal om je heen zie je de donkere, bijna zwarte lavavelden die tot ver buiten de grenzen van het nationaal park reiken. De vulkaankegels kleuren hier roestrood, vandaar ook de naam.

Timanfaya

Als je je graag als kuddedier gedraagt, betaal dan entree bij de slagboom en wurm je in een toeristenbus die je in een half uurtje door het nationaal park voert. Of erger nog: kruip een eindje verderop op een kuddedier en verken de vuurbergen per kameel. Mij niet gezien. Van een afstandje is het uitzicht ook meer dan prima. Bovendien biedt een aantal wandelingen buiten de officiële grenzen van Timanfaya je ook de mogelijkheid het lavalandschap van dichtbij te ervaren. 

Parque Natural de los Volcanes

Een van die mogelijkheden om buiten Timanfaya op eigen houtje het lavalandschap te verkennen is in het nabijgelegen Parque Natural de los Volcanes in de buurt van het dorpje Mancha Blanca. Ook hier barst het van de vulkaankegels en vind je lavavelden zover het oog reikt. Zwart is weer de kleur die overheerst. Maar ook hier af en toe wat roodtinten. Bijvoorbeeld bij de Caldera Colorada. Hiervoor moet je wel even aan de wandel. Want alhoewel deze vulkaankegel vlak aan de weg ligt, vind je de mooiste kleuren aan de andere zijde. Via een natuurpad met informatieborden die je meer vertellen over het vulkanisme loop je in een uurtje helemaal rondom deze caldera. 

Het wijngebied van Lanzarote: La Geria

Ook in het aangrenzende wijngebied La Geria, gelegen tussen de dorpen Uga en Masdache, is zwart de overheersende kleur. Je vraagt je wellicht af hoe op die lavavelden überhaupt iets kan groeien. Welnu, lava-aarde blijkt enorm vruchtbaar; het neemt heel goed water op en geeft dat gedurende dag weer af. In deze zwarte lava-aarde hebben boeren wijnstokken geplant. Vervolgens hebben ze massaal hoefijzervormige muurtjes van lavastenen om de wijnranken gebouwd ter bescherming tegen de wind. Een prachtig stukje landschapskunst!

Landschapskunst van La Geria

Natuurlijk moet je de wijn van La Geria ook proeven. Bodega’s vind je hier genoeg. Tip: de bodega El Grifo, net boven Masdache.Dit is het oudste wijnhuis van de Canarische Eilanden. In het bijbehorende museum kom je meer te weten over deze bijzondere wijnbouw en -productie. Sluit af met een proeverij: voor 15 euro heb je 6 El Grifo wijnen naar keuze, lokale kaas en crackers, heerlijk!

Wijnproeverij bij El Grifo

De zuidwestkust van Lanzarote: El Golfo

Het zal je niet verrassen: ook hier voert de kleur zwart weer de boventoon. Een zwart lavastrand en ruwe lavarotsformaties kenmerken dit gebied. Maar hier toch wat meer contrast: de branding van de blauwe oceaan beukt hier continu op de kust. Dat zie je het mooist een eindje verderop bij Los Hervideros, dat zich -niet ontoevallig- als ‘De Kolkenden’ laat vertalen.

Los Hervideros

Tussen een kraterwand en het zwarte lavastrand van El Golfo tref je zowaar iets groens aan. Niet van bomen of planten, maar groen water. Het kleine meertje Lago Verde (daar hebben ze vast lang over moeten nadenken) dankt zijn diep groene kleur aan overmatige algengroei. Een aparte gewaarwording!

Lago Verde

Het Ajaches-massief

Ja hoor, die woordgrap mag je best maken. Maar zo vies zijn ze niet. Kaal, dor en sober, dat dan weer wel. Dat klinkt weliswaar vrij onaantrekkelijk, maar is toch vooral ook heel indrukwekkend en spectaculair. Steile kusten, kiezelstranden en uitgestrekte dalen karakteriseren deze onherbergzame en eenzame regio. Je voelt je hier echt alleen op de wereld. Aardetinten domineren dit bergachtige landschap in het zuiden. Slechts af en toe afgewisseld door een verdwaalde groene cactus met rode cactusvijgen. Heerlijk rustgevend (maar ook inspannend!) om een dag doorheen te lopen. Het dorpje Femés is daarvoor een prima uitvalsbasis.

Het noorden van Lanzarote

Het noordelijke deel van Lanzarote is relatief groen. Deze keer wel door bomen en planten. Verwacht overigens geen welig tierende bossen of weidse graslanden, maar toch. Het mooie dorp Haria draagt hier overduidelijk aan bij. Dit ligt immers in ‘Het dal van de duizend palmen’. Verspreid over dit dal groeien inderdaad enorm veel palmbomen, veel meer dan 1000 zelfs. 

Ook in het noorden ligt de Cueva de los Verdes. Dit stelsel van gangen en grotten geldt als het grootste lavakanaal ter wereld en meet zo’n 7 kilometer. Met een beetje kennis van de Spaanse taal verwacht je iets groens in deze grot. Niet dus. De naam verwijst naar een familie met de naam Verde, die de grot in de 17de eeuw herontdekte en gebruikte als schuilplaats tegen piraten. Onder leiding van een gids kan je dit grottenstelsel bezoeken en wacht je op het einde een leuke verrassing.

Cueva de los Verdes

Helemaal in het noorden kan je afdalen van de ruim 350 meter hoge, praktisch loodrechte Risco de Famara naar de Salinas del Río. Vanaf hier heb je ook een fenomenaal uitzicht op het buureilandje La Graciosa. De Salinas del Río zijn de oudste zoutpannen van de Canarische archipel, maar al sinds decennia buiten gebruik. Nu zou je natuurlijk verwachten dat ik iets over de kleur wit zou gaan vertellen, nou niet dus. Het brakke water in deze zoutpannen heeft door algen (blijkbaar een andere soort dan bij Lago Verde) een rode kleur gekregen. Merkwaardig!

Salinas del Río en de Risco de Famara

De stadjes en dorpjes van Lanzarote

Het enige dat echt contrasteert met alle verschillende aardetinten op Lanzarote zijn de dorpjes die her en der verspreid over het eiland liggen. Alle huizen in die dorpjes zijn in het voor Lanzarote zo kenmerkende wit geschilderd, met groene, blauwe of bruine kozijnen. Als je een handeltje in RAL 9010 verf hebt is Lanzarote duidelijk de place to be. 

Kerststal in Lanzarote-stijl in Haria

De oude hoofdstad Teguise is zeker de moeite waard, prachtig gelegen in het midden van het eiland tegen een berghelling met daarbovenop Castillo de Santa Bárbara. Elke zondag vindt hier de grootste markt van het eiland plaats. Tussen alle aangeboden toeristische troep kan je ook zeker je slag slaan voor wat betreft typisch lokale producten. Goed zoeken dus!

Plaza la Constitución in Teguise

Yaiza, centraal in het zuiden gelegen, wordt vaak als het mooiste dorp van Lanzarote beschouwd. Het heeft ook al meerdere prijzen hiervoor in de wacht gesleept. En inderdaad, Yaiza is prachtig onderhouden. De spierwitte huizen steken fel af bij het zwart van de lavavelden eromheen. De kleurige bougainvilles geven het geheel nog meer contrast.

Laat je dus niet afschrikken door je eerste blik op Lanzarote die je vanuit het vliegtuig krijgt. Het eiland blijkt kleurrijker dan verwacht. Zo sober als het lijkt, is het allerminst!