Van B naar A in India. Reizen door het land van de chaos

Om eerlijk te zijn: het is nooit mijn wens geweest om naar India te gaan. Deze Reisman vindt bestemmingen als Costa Rica of Zuid-Afrika al exotisch genoeg. Maar op het moment dat een direct familielid besluit om zijn bruiloft te vieren in de Indiase provincie Rajasthan, dan is de keuze snel gemaakt. En als je dan toch in India bent, is het de moeite waard om meteen wat meer van het land te zien. Alleen, wat is de beste manier om je te verplaatsen in dit chaotisch land? Een verslag van een roadtrip op z’n Indiaas.

Delhi (per riksja met en zonder motor)

We starten onze trip in New Delhi, een stad die weliswaar een goede buffer vormt tussen Europa en het echte Indiase leven maar bovenal oninteressant is. Deze stad is ontwikkeld en gebouwd onder het Engelse bewind en is wellicht het beste te omschrijven als één grote ambassadewijk. Dit is wellicht ook de enige plek in India waar nog uitgestorven straten te vinden zijn. Snel de tuktuk in dus en op naar het échte Delhi, waar drukte en chaos heersen.

Al snel begrijpen we waarom dit een van de populairste vervoersmiddelen van India is: de afstanden zijn groot in dit soort steden (wat het onmogelijk maakt om alles lopend te doen) en met een smalle tuktuk manoeuvreer je iets sneller door de altijd dichtgeslibde straten dan in een auto. In de tijd die het ons kost om het oude gedeelte van Delhi te bereiken, blijken alle clichés te kloppen: we schieten van links naar rechts, schijnbaar zonder verkeersregels.

De claxon is altijd aan, bij iedereen op de weg – op het moment dat daar aanleiding voor is maar vooral op momenten dat daar géén aanleiding voor is. De claxon is een leefstijl. In Old Delhi aangekomen stappen we over op een riksja zonder motor en ervaren we het authentieke India: het is er chaotisch, vies en de apen azen continu op restjes eten. En, wat een verademing: er zijn geen attracties, geen Starbucksen. De grootste attractie ben je zelf; gevraagd en ongevraagd wordt je door de lokale bevolking gefotografeerd.

Jodhpur (per vliegtuig)

Voor onze eerste transfer kiezen we de makkelijke weg: het vliegtuig. Na een paar dagen Delhi zijn we weer terug op Indira Ghandi Airport. De hectische internationale terminal (waar bij het inchecken wachttijden van enkele uren normaal zijn) kunnen we gelukkig links laten liggen; de domestic terminal is een stuk overzichtelijker en we hoeven nauwelijks te wachten. Tussen de grotere steden in India gaan met grote regelmaat vluchten die qua prijs meestal vergelijkbaar zijn met de Europese prijsvechters.

Wij kozen voor Air India – een keuze die goed beviel – voor de ruim een uur durende vlucht naar de blauwe stad: Jodhpur. Een ideale bestemming wanneer je India verkent: het is er voor Indiase begrippen overzichtelijk (‘slechts’ een miljoen inwoners) en er zijn uitstekende overnachtingsmogelijkheden en bezienswaardigheden. Dat toeristen er inmiddels een prooi zijn voor louche handelen bleek toen een vriendelijke Indiër zich voordeed als een werknemer van ons hotel (“you remember me from yesterday?”) en ons met mooie praatjes een verlaten loods in wist te lokken waar ongure types tapijten en kleden aan de man probeerden te brengen. Met wat moeite wisten we tapijtloos de uitgang weer te bereiken.

Jaipur, Samode (per trein)

Het volgende traject besluiten we per trein te doen. Bestemming is de 350 kilometer oostelijker gelegen hoofdstad van Rajasthan, Jaipur. Ook in dit geval zijn er legio opties om uit te kiezen. Wij gaan voor een express-trein die er ruim 4 uur over doet. Dat is geen enkel bezwaar want alles aan treinreizen in India is een avontuur.

Het kopen van een ticket (op je beurt wachten is een redelijk onbekend principe hier), het wachten op de trein (te midden van mensen met geiten en anderen met hun hele huisraad), het instappen (wie heeft er voorrang, de geit of ik?), de trein zelf (een vleugje vergane glorie) en bovenal de reis zelf: een divers schouwspel aan landschappen, dieren, mensen, krotten en dorpen. Het raam van onze 8-persoons coupé vormt een scherm met betere beelden dan Netflix.

Zoals op de meeste plekken in de wereld is de trein ook hier een van de beste manieren om een land(schap) te ontdekken. Zonder storing of vertraging komen we aan in Jaipur, de roze stad, om vanaf daar het laatste stuk af te leggen naar onze bestemming voor vandaag: Samode Palace. Dit paleis in de natuur van Rajasthan heeft uitstekende hotelkamers en is een aanrader wanneer je op zoek bent naar wat relatieve rust in dit land.

Ranthambore, Agra, Delhi (per auto)

Het laatste deel van de reis ondernemen we in twee etappes per auto. Voor de duidelijkheid: in India rijd je niet zelf. Zelfs de grootste avonturier zouden we sterk afraden om zelf te gaan rijden. Niet alleen omdat de Indiase weggebruiker onnavolgbaar is en regels lijken te ontbreken, ook omdat de bewegwijzering summier is en wegen soms simpelweg ophouden.

Halverwege tussen Jaipur en Ranthambore verandert onze asfaltweg uit het niets in een uitgestrekte zandvlakte zonder markeringen. Na een minuut of 25 schijnbaar richtingsloos ploegen door het zand rijst er ineens weer een verharde weg op uit de zandvlakte. Leve de chauffeur die óf een extreem goed richtsgevoel heeft óf heel veel geluk. De chauffeur; het reddingsmiddel wanneer je per auto wilt reizen in dit land. Autohuur is in de regel inclusief chauffeur en naar ons prijsniveau is dat goed te betalen. Als je geluk hebt is je chauffeur meteen ook je tourguide bij bezienswaardigheden en degene die je bagage draagt.

Een rijtijdenwet kennen ze overigens niet. Op onze laatste reisdag vertrekken we rond 6 uur ’s ochtends vanaf Ranthambore Tiger Reserve naar Delhi. Aangezien onze chauffeur het onacceptabel vindt dat we de Taj Mahal niet zien, rijdt hij een paar uur om via Agra. Uiteindelijk arriveren we om 23.00 uur op onze bestemming en de chauffeur ziet er dan nog net zo monter uit als toen we 17 uur eerder vertrokken. Ik denk dat ik nu begrijp waarom iedereen continu claxonneert op de Indiase wegen.

Andere opties?

Wij hielden het bij deze vier reguliere vervoersmiddelen. Fietsen in India leek ons geen optie en ook brommertjes en scooters hebben we aan ons voorbij laten gaan. Tijdens onze reis zagen we locals ook reizen per ezel, olifant en kameel maar ook deze categorie hebben we maar niet getest. Kortom: als je de mogelijkheid hebt zou ik je adviseren om zoveel mogelijk per trein te reizen door dit prachtige land en anders is een auto met chauffeur ook een goede optie. Een uitgeslapen chauffeur wel te verstaan.